جلوه‌های اعجاز معصومین(ع) (کتاب)
کتاب «جلوه‌هاى اعجاز معصومین علیهم‌السلام»، ترجمه فارسى «الخرائج و الجرائح» اثر قطب الدین راوندى، مشتمل بر شرح تفصیلى معجزات معصومین (علیهم السلام) با استناد به شواهد و حکایات متنوع است.
ساختار کتاب
کتاب با دو مقدمه از مترجم و مؤلف آغاز شده و مطالب در دو بخش و هر بخش در چندین باب، مشتمل بر بیان معجزات چهارده معصوم(ع) بوده و به سبک روایى و با محتوایى تاریخى - حدیثى - کلامى ارائه شده است.
بخش آغازین کتاب با شرح کوتاهى از زندگانى مؤلف (قطب الدین راوندى) آغاز شده است.
کتاب داراى عناوین اصلى و فرعى زیادى است که اهم موضوعات آن عبارتند از: وجه تسمیه کتاب، شرح تفصیلى معجزات و براهین و اخبار غیبى هر یک از معصومین(ع)، معجزات کم نظیر و شگفت‌انگیز معصومین(ع)، دلایل و براهین صادره از معصومین(ع) در اثبات نبوت و امامت، مقایسه اعجاز معصومین(ع) با اعجاز پیامبران(ع)، وجوه و ابعاد اعجاز قرآن، معجزه و تفاوت آن با سحر و حیله، نشانه‌هاى معصومین(ع)، ایمان عبدالمطلب و ابوطالب، دلایل و براهین امامت امام دوازدهم(عج) و شرح احوال و نشانه‌هاى آن حضرت، تاریخ اجمالى نواب خاص حضرت مهدى(عج)، علایم ظهور حضرت مهدى(عج) و شرح اوصاف آن حضرت از زبان معصومین(ع).
نویسنده وجه تسمیه کتاب را این گونه یادآور شده است که «الخرائج» جمع «خارج»، به معجزات معصومین(ع) اشاره داشته و «الجرائح» جمع «جرح»، به معنى کسب مى‌باشد؛ چون ایشان به وسیله این معجزات، تصدیق ادعاى خود را کسب مى‌کنند.
کتاب توسط غلام‌حسین محرمى و مجتبى طبرى فراهانى به صورت تحت اللفظى ترجمه شده که باعث شده است، از سلاست و روانى متن کاسته شود.
محتوای کتاب
مقدمه مترجم، پس از بیان شرح حال مؤلف و جایگاه علمى او، به تعریف اعجاز پرداخته است. مؤلف در مقدمه خود، کسانى که معجزه انبیا را قبول داشته، ولى معجزه امامت را انکار مى‌کنند را شبیه فلاسفه و براهمه دانسته که منکر نبوت مى‌باشند.
بخش نخست، در سیزده باب، به بیان و شرح معجزات معصومین(ع) پرداخته است، از جمله:
باب اول: معجزات پیامبر اکرم(ع) را به چند دسته تقسیم کرده است:
- معجزاتى که براى همیشه و هر مکانى، جنبه اعجاز دارد، مانند قرآن کریم.
- معجزاتى که براى هر زمان و مکانى نیست که خود بر چند گونه است: معجزاتى که همه مسلمانان بر آن اجماع دارند. و معجزاتى که بعضى مسلمانان شاهد آن بوده و معصومین(ع) نیز آن‌ها را انکار نکرده‌اند. و اخبارى که در کتاب‌هاى انبیاى پیشین آمده و نبوت پیامبر(ص) را تصدیق مى‌کند و...
باب دوم: به بیان معجزات حضرت على(ع) پرداخته است که نشان دادن عالم قبر، تعلیم قرآن، گواهى جنیان بر وصایت ایشان، آگاهى از نیت مردم و شفاى مریضان از جمله آن‌ها مى‌باشند.
ابواب بعدى نیز به ترتیب معجزات سایر ائمه تا حضرت مهدى(عجل الله تعالی فرجه) را بیان کرده است.
بخش دوم کتاب، به ذکر کرامات و معجزاتى که دلایل و براهینى بر پیامبرى رسول خدا(ص) و ائمه(ع) مى‌باشند، پرداخته است.
نویسنده در باب هفدهم، بعد از نقل عقیده خرّمیه مبنى بر ادامه داشتن نبوت تا قیامت، با ذکر چند دلیل، آن را رد کرده است؛ از جمله:
- فرموده پیامبر(ص) به این که پیامبرى بعد از ایشان نیست.
- اشاره قرآن به خاتمیت ایشان.
- قول پیامبر(ص) به این که بعد از ایشان دروغ‌گویانى ادعاى پیامبرى خواهند کرد و...
نویسنده معتقد است، در قرآن کریم معجزات بسیارى وجود دارد؛ از جمله این که قرآن مخالفان را به معارضه طلبیده است و عدم پاسخ‌گویى آنان یا به این علت است که قرآن به خودى خود معجزه است و یا به خاطر آن است که خداوند آنان را از معارضه منصرف کرده که این نیز دلیل بر صدق ادعاى قرآن مبنى بر عدم توان آنان به معارضه مى‌باشد.
مطالب پایانى کتاب به نشانه‌ها و مرتبه‌هاى خارق‌العاده ائمه و بیان فرق بین نیرنگ و معجزه اختصاص دارد.
منابع
- ویکی نور